Pochodzenie rasy
Koty brytyjskie krótkowłose, to jedna z najstarszych, najwcześniej planowo hodowanych i wystawianych ras kota domowego. Legenda głosi że przodkowie rasy brytyjskiej pojawili się na wyspach wraz z legionami rzymskimi ok. II w. naszej ery. Ich zadaniem była ponoć ochrona zapasów żywności przed szkodnikami. Sprowadzone w ten sposób na Wyspy koty przez kilkaset lat kształtowały się wyłącznie w sposób naturalny w wiejskich gospodarstwach i dużych miastach. Patrząc dzisiaj na koty brytyjskie, trudno uwierzyć że zostały wyselekcjonowane ze zwykłych "dachowców". Jako kot wystawowy, "brytyjczyk" pojawił się na wystawie zorganizowanej przez Harrisona Weiera, wielkiego miłośnika tej rasy, w Crystal Palace w Londynie w roku 1871. Chociaż teraz koty brytyjskie występuj± w wielu kolorach, wtedy zasadniczym kolorem był niebieski. W1889 roku, w pierwszej książce omawiającej rasy kotów wspomniano również o kotach brytyjskich krótkowłosych Kolejne zawirowania w historii Wysp Brytyjskich , a w szczególności II Wojna światowa doprowadziły do prawie całkowitego zaniknięcia rasy kotów brytyjskich. I wojna światowa zniweczyła, niemal całkowicie, wysiłki hodowców rasa prawie całkowicie wyginęła. Po wojnie podjęto próby odbudowy rasy. Nieliczne, pozostałe koty o udokumentowanym pochodzeniu krzyżowano bez żadnego planu z kotami nierasowymi jak i z persami. Kolejnym ciosem dla rasy kotów brytyjskich była II wojna światowa. Nieliczne, ocalałe koty krzyżowano z innymi rasami. Miało to dobre jak i złe skutki dla całego pogłowia kotów brytyjskich. Krzyżówki z kotami kartuzkimi i rosyjskimi niebieskimi poprawiły kolor niebieskiej odmiany i strukturę sierści, persy natomiast pomogły uzyskać charakterystyczną okr±głą głowę, duże okrągłe oczy i mocną, krępą budowę. Wszystkie te perypetie spowodowały to, że dzisiejsze koty brytyjskie są bardzo mało wyrównane. Czasem występują u nich cechy innych ras, które muszą być eliminowane. Przykładem może tu być długi, cienki ogon, niewłaściwa struktura włosa czy spłaszczony pysk i załamany nos. W trakcie krzyżówek wprowadzono recesywny gen długiego włosa (czego efektem są długowłose koty brytyjskie) oraz poszerzono gamę kolorów. Obecnie kot brytyjski krótkowłosy jest jedną z najbardziej popularnych ras na świecie. W Polsce historia rasy zaczęła się w 1992 r. W hodowli HAPPY STAR*PL.
Wygląd kota brytyjskiego
Kot brytyjski należy do kotów dużych. Przeciętna masa ciała kotki to ok. 3 - 5 kg, kocura 4 - 8 kg. Kocury są większe, cięższe i mocniej zbudowane od kotek. Mimo zwartej i masywnej budowy kot brytyjski jest bardzo sprawny. W hodowli pożądane są koty duże ale proporcjonalnie zbudowane. Poważnymi wadami są, lekka, szczupła sylwetka, nieproporcjonalna budowa oraz wszelkie wady anatomoczne.
Głowa - okrągła, masywna, szeroka
Nos - krótki, szeroki, grzbiet nosa z lekkim zagłębieniem
Oczy - duże, okrągłe, szeroko otwarte i szeroko rozstawione, w kolorze pasującym do maści kota (miedziane, niebieskie, niebieskozielone lub zielone)
Uszy - małe, szerokie u podstawy i lekko zaokrąglone na końcach, szeroko osadzone
Szyja - krotka, mocna, dobrze rozwinięta
Tułów - mocny, zwarty i umięśniony, szeroka pierś, mocne ramiona i grzbiet
Kończyny - krótkie i mocne. Nogi muszą być proste, proporcjonalne do krępego tułowia
Ogon - krótki i gruby, zaokrąglony na końcu, pokryty na gęstym włosem
Sierść - krótka i gęsta, nie przylegająca do skóry, dobrze rozwinięty podszerstek, strtuktura sierści powinna być szorstka w dotyku
Charakter kota brytyjskiego
Typowego brytyjczyka cechuje opanowanie i lekka rezerwa do otoczenia. Dzięki temu szybko akceptuje zmiany i łatwo przystosowuje się do nowych warunków. Jest pogodny i przyjacielski w stosunku do ludzi i zwierząt. Dlatego jest idealnym kotem tam gdzie są małe dzieci. Jest wobec nich bardzo tolerancyjny. Na niedelikatne i natrętne pieszczoty nie reaguję agresją, raczej odejdzie i poszuka niedostępnej kryjówki. Do późnego wieku uwielbia zabawy i wszelkie pieszczoty. Ale to on decyduje kiedy i z kim. Jest to kotem raczej "naziemnym" i w wieku dojrzałym raczej nie wspina się po półkach i firankach Koty brytyjskie są towarzyskie z natury, bardzo lubi towarzyszyć domownikom w ich codziennych zajęciach. Nie jest przy tym uciążliwy, nie narzuca się, nie jest głośny ani nadmiernie ruchliwy. Koty brytyjskie uwielbiają towarzystwo i głaskanie, źle jednak tolerują noszenie na rękach, czują się wtedy zagrożone Brytyjczyki są bardzo czyste, szybko ucz± się korzystać z kuwety i pod tym względem raczej nie sprawiają kłopotu. Są kotami raczej odpornymi i zdrowymi, późno dojrzewają. Nawet dopiero po 3 - 4 latach osiągają pełną masę ciała, do końca życia zachowują sprawność. Żyją zwykle kilkanaście, nawet do 20 lat.
